
\
Ontmoet de performers: Djahan Manuela Mazhari Perez
Djahan Manuela Mazhari Perez (Teheran, 1970) is de dochter van een Colombiaanse moeder en een Iraanse vader. Ze verliet Iran toen ze vier was en is grotendeels in Parijs opgegroeid. Djahan is opgeleid in post-moderne dans, fysiek theater, Indiase dans en martial arts en woont nu zo’n twintig jaar in Nederland, waar ze drie kinderen heeft gekregen. Ze werkt als performer en docent en studeert Ayurveda.
Kracht
“Tijdens de eerste twee repetitiedagen voor House of Strength was ik ziek. Toch waren het heel inspirerende en positieve dagen. Juist als je zwak en moe bent, kun je jezelf niet verstoppen. Daardoor kwamen er krachtige dingen uit. Roshanak kijkt bovendien heel goed naar wie je bent en wat je kunt geven. In haar werk en dat van andere Iraanse dansers en choreografen voel ik dat er een historie is die ons verbindt. Onbewust in hoe we dansen en in wat we creëren, zit een schreeuw voor vrijheid.
Kracht krijg je volgens mij door harmonie tussen je waarden en het leven dat je leidt. Dat lukt niet zonder liefde. Liefde geeft je kracht en de moed om door te gaan. Kracht is voor mij ook het vermogen om vast te houden aan een mening of standpunt ondanks dat anderen het niet begrijpen, maar óók het vermogen om je fouten en misverstanden te erkennen en oprecht sorry te zeggen.”
Rituelen
“Rituelen geven betekenis aan het betekenisloze. Je kunt van alles iets bijzonders maken. Rituelen erkennen het mysterie van het leven. Ze brengen je dichter bij je gevoel.
Ik beoefen al zo’n twintig jaar Kalaripayattu, de martial arts-vorm die zijn oorsprong vindt in Kerala in Zuid-India. Het heeft veel overeenkomsten met de Zurkhaneh. Het is fysiek hard werken, maar ook spiritueel en ondersteunend voor elkaar. Ik vind het helend voor iedereen.”
Inclusie
“Inclusie is voor mij: iedereen accepteren zonder oordeel vooraf. Hoezeer ik sommige mensen, zoals racisten bijvoorbeeld, ook de mond zou willen snoeren of van gedachten zou willen laten veranderen, toch hoop ik dat we door open communicatie elkaar kunnen bereiken en van elkaar kunnen leren. Achter iemands gedrag, extremistische opinies of gewelddadige acties zit vaak angst. Het lijkt op haat, maar eigenlijk is onbewust of bewust een diepe angst de oorzaak.”
Nieuwsgierig naar…
“Ik ben benieuwd hoe we in het repetitieproces als behoorlijk verschillende dansers een gemeenschappelijke taal zullen vinden. En ook of het publiek zich kan identificeren met deze zoektocht en het verlangen naar een ‘house of strength’.”